Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Gminy Kamień organizuje corocznie szereg imprez dla osób niepełnosprawnych z Gminy Kamiń. Min.: Spotkania Opłatkowe, zabawy andrzejkowe, Mikołajki, warsztaty, kolonie w okresie wakacji oraz Dni Jedności z Osobami Niepełnosprawnymi.
Opracowała : Marta Sztaba
Spotkanie opłatkowe dla osób niepełnosprawnych gminy Kamień
Boże Narodzenie jest w Polsce najbardziej lubianym świętem. Wiąże się z nim wiele dawnych obrzędów i zwyczajów, które w ciągu wieków wzbogacały i upiększały to święto czyniąc je bardziej miłym i radosnym. Jednym ze zwyczajów bożonarodzeniowych jest dzielenie się opłatkiem. Dzielimy się nim w wieczór wigilijny, składając sobie przy tym najszczersze życzenia. Jest to chwila, w której wszyscy jesteśmy szczęśliwi.
29 grudnia 2005 roku Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym zorganizowało spotkanie opłatkowe dla osób niepełnosprawnych z naszej gminy. Odbyło się ono w Zespole Szkół im. św. Stanisława Kostki w Kamieniu. Na spotkanie nie tylko przybyły osoby niepełnosprawne i ich opiekunowie, ale także
p. Ryszard Bugiel – Wójt Gminy Kamień, p. Franciszek Olko- z-ca wójta , p. Jerzy Bednarz- sekretarz, p. Irena Maj-Surdyka- dyrektor Szkoły Podstawowej w Kamieniu oraz ks. Tadeusz Wójcicki – proboszcz parafii Kamień. Spotkanie to było namiastką wigilii, wyrazem bliskości, wzajemnej miłości i troski o drugiego człowieka.
Rozpoczęło się wspólną modlitwą, po której zebrani łamali się opłatkiem i składali sobie płynące z głębi serca życzenia. Panowała wówczas serdeczna i rodzinna atmosfera, pełna ciepła i życzliwości. Nie obyło się bez kolędowania, wspólnych rozmów, wesołych konkursów i smacznego poczęstunku. Nie zabrakło również tańców, na które z utęsknieniem czekały zwłaszcza dzieci. Przy wesołych melodiach p. Janusza Lady wszyscy dobrze się bawili.
Podczas tego wieczoru dzieci obdarowane zostały także prezentami od św. Mikołaja. Otrzymane upominki sprawiły, że na twarzach dzieci pojawił się uśmiech i radość. To uświadomiło mi, że spotkania organizowane dla osób niepełnosprawnych są bardzo potrzebne. Jednoczą rodziny i umacniają więzi społeczne naszej wsi. Pokazują, że osoby doświadczone przez los cierpiąc potrafią się uśmiechać, bawić, żyć całym sobą, żyć bogactwem i pięknem tego świata. A tego typu spotkania są tego dowodem.